وابستگی عاطفی چیست؟ وابستگی ناسالم چیست؟ عوارض وابستگی عاطفی چیست؟ وابستگی، یا بیش از حد نیازمند بودن، یکی از قاتل های بزرگ رابطه است که هیچ کس واقعاً تا وقتی دیر نشده به آن توجه نمی کند.

وابستگی عاطفی چیست؟
وقتی در رابطه هستید ممکن است کامل به همسر خود تکیه کنید اما اگر می‌خواهید زندگی شاد و پرباری داشته باشید، حفظ استقلالتان بسیار مهم است. خوشبختانه، کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا در عین حال که رابطه‌تان را قوی نگه دارید، کمتر به طرف مقابلتان وابسته شوید. در اینجا 10 راه وجود دارد که می توانید در رابطه خود مستقل تر باشید.

1. خودتان را بشناسید
شما خارج از رابطه کی هستید؟ از چه چیزی لذت می برید؟ ارزش های شما چیست؟ اگر مطمئن نیستید، سعی کنید 10 دقیقه در روز بنشینید و در به زندگی خود فکر کنید. این به شما کمک می کند به آنچه هستید وفادار بمانید و خود را در رابطه گم نکنید.

شناختن خودتان می تواند دشوار و چالش برانگیز باشد. می توانید مراقبه و مراقبت از خود را تمرین کنید تا زمان بیشتری را با خود بگذرانید و شناخت بهتری از خودتان به دست آورید.

2. خودت تصمیم بگیر
اجازه ندهید که شریک زندگیتان برای شما تصمیم بگیرد. حتی در مورد چیزهای کوچک، مانند اینکه دوست دارید روز خود را چگونه بگذرانید یا برای ناهار چه چیزی بخورید. گرفتن تصمیمات کوچک مانند این هر روز می تواند منجر به اعتماد به نفس بیشتر در زمان تصمیم گیری های بزرگتر شود.

یکی از عوارض وابستگی عاطفی موکول کردن تصمیم گیری به شرکای خود می باشد زیرا از طرد شدن می ترسیم. به خاطر داشته باشید که تنها تایید شخصی که نیاز دارید، تایید خودتان می باشد.

3. برای خود اهدافی تعیین کنید.
کشف کنید که دوست دارید در زندگی خود به چه چیزی برسید؟ اهداف شما چیست؟ این اهداف مربوط به شغل، سرگرمی یا حتی خانواده باشد. اگر بتوانید این اهداف را در ذهن داشته باشید، می توانید برای دستیابی به آن ها تلاش کنید و از شریک زندگی خود در رسیدن به اهدافش حمایت کنید.

سعی کنید اهداف خود را به خاطر شریک زندگیتان قربانی نکنید. انجام این کار می تواند منجر به رنجش فراوان شود که پایه و اساس خوبی برای یک رابطه سالم نیست.

4. نیازهای عاطفی خود را برآورده کنید
سعی کنید برای راحتی یا تایید به شریک زندگی خود تکیه نکنید. خیلی خوب است که هر از چند گاهی به دنبال تمجید و آرامش از شریک زندگی خود باشید، اما منبع اصلی آن باید خودتان باشید.

چک کنید و بفهمید که به چه چیزی نیاز دارید. سپس، می توانید برای خواسته های خود تلاش کنید و استقلال خود را حفظ کنید.

به عنوان مثال، شاید روز بدی را پشت سر گذاشته اید و احساس استرس می کنید. در این شرایط سعی کنید یک حمام طولانی بگیرید یا قدم بزنید تا روحیه خود را بالا ببرید و آرامش کسب کنید.
شاید در محل کارتان ترفیع بگیرید. به خودتان افتخار کنید و برای خود هدیه ای بخرید تا این را نشان دهید.
5. منافع خود را حفظ کنید.
به علایق خود در خارج از رابطه ادامه دهید. این به شما کمک می کند تا به یاد بیاورید که قبل از ملاقات با شریک زندگی خود چه کسی بوده اید.

اگر سرگرمی مورد علاقه ندارید، سعی کنید به سرگرمی جدیدی روی آورید که همیشه می خواستید آن را امتحان کنید. انجام فعالیت های خارج از رابطه تان به شما و شریک زندگی تان زمان زیادی برای تنهایی می دهد.

6. یاد بگیرید که خودتان را دوست داشته باشید
وقتی خودمان را دوست داریم، کمتر به دیگران وابسته هستیم.

مطمئن شوید که خودتان را به خاطر سخت کوشی خود تحسین می کنید و با تغذیه صحیح و ورزش از بدن خود مراقبت کنید. هرچه بیشتر بتوانید خودتان را ارتقا دهید، کمتر وابسته خواهید بود و مستقل تر خواهید شد.

منبع:کانون مشاوران ایران-11 راه قطعی برای رفع وابستگی عاطفی در رابطه ❤️ نشانه هایی که باید بدانید

وابستگی به والدین در بزرگسالی، راهکارهایی برای کاهش وابستگی بزرگسالان

وابستگی به والدین در بزرگسالی از جمله موانعی می باشد که باعث می شود شما به رشد شخصیتی کاملی نرسید و نتوانید وظایفی که مرتبط با سن شما می باشد را به درستی انجام دهید. این وضعیت وابستگی زمانی که شما ازدواج می کنید و تشکیل خانواده می دهید بیشتر خودش را نشان می دهد و باعث نارضایتی همسر و دیگر اعضای خانواده می شود زیرا برای گرفتن هر تصمیمی شما به والدین خود وابسته هستید و با وجود آن که از نظر فیزیکی از پدر و مادر خود فاصله گرفته اید اما از نظر روانی همچنان به والدینتان وابسته هستید و مستقل نشده اید.

البته راهکارهایی برای کاهش وابستگی در دوران بزرگسالی وجود دارد که در ادامه این مقاله به بررسی آن ها می پردازیم.

وابستگی به والدین در بزرگسالی چه علائمی دارد؟
در بسیاری از موارد افرادی که در بزرگسالی به والدین خود وابسته هستند بینش چندانی نسبت به رفتار خود ندارند و زیاد وابستگی را حس نمی کنند، این افراد معمولا از طرف اطرافیان به خصوص همسرشان بازخوردهای منفی دریافت می کنند و در آن هنگام متوجه می شوند که در نوع ارتباطشان با پدر و مادر اشکالاتی دارند اما نمی دانند که چطور باید اوضاع را بهبود بخشند.

پرسش ها
برای این که بتوانید میزان استقلال و وابستگی شخصیت بزرگسال سالم خود را مورد سنجش قرار دهید باید با دقت بیشتری به رفتار های خود را مورد سنجش قرار دهید و تلاش کنید به پرسش های زیر به طور صادقانه پاسخ دهید.

آیا در طول روز چندین بار با والدین خود تماس می گیرید؟
آیا برای انجام هر کار کوچکی به پدر و مادر خود متوسل می شوید؟
آیا برای گرفتن تصمیمات روزمره خود نیاز به مشورت با والدین دارید و احساس نیاز می کنید؟
آیا از نظر مالی هنوز مستقل نشده اید؟
آیا روابط بدون حد و مرزی با والدین خود دارید و والدین تان در حریم شخصی زندگی تان مداخله می کنند؟
آیا هنگامی که به پدر و مادر خود دسترسی ندارید و از آن ها دور هستید احساس استرس و اضطراب می کنید و عملکردتان تحت تاثیر قرار می گیرد؟
در صورتی که به سوال های بالا پاسخ دادید و بیشتر سوالات پاسخ های مثبتی داشتند، در این هنگام شما وابستگی مخربی میان شما و والدینتان وجود دارد و اگر شدت این رفتار ها در شما بسیار زیاد باشد به طور که در روابط عاطفی خود احساس وابستگی زیادی به طرف مقابلتان دارید و بدون فرد مقابل نمی توانید کارایی خود را حفظ کنید در این حالت ممکن است شما دچار شخصیت وابسته شده باشید که در این مورد باید از یک روانشناس کمک بگیرید و برای ارزیابی دقیق تر اقداماتی را انجام دهید.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-وابستگی به والدین در بزرگسالی، راهکارهای فوری برای کاهش وابستگی بزرگسالان

مصرف مواد مخدر
(عنوان های جایگزین: وابستگی، وابستگی به مواد مخدر)

وابستگی شیمیایی عبارت از اعتیاد فیزیکی و (یا) روان شناختی بدن به یک ماده روان گردان (ایجاد کننده تغییر در وضعیت روانی یا ایجاد کننده یک درک نادرست) می باشد که برای مثال می توان به مواد مخدر، الکل یا نیکوتین اشاره کرد.

وابستگی فیزیکی به این مواد شیمیایی به عنوان داروهای تجویز شده یا الکل، ریشه در استفاده مکرر از آنها دارد که به تدریج منجر به افزایش آستانه تحمل بدن یا توانایی بدن برای مطابقت یافتن با این دارو (یا مواد مخدر) می شود.

بنابراین بتدریج باید دوزهای بیشتری از این مواد استفاده شود تا فرد بتواند به تاثیرات مورد دلخواه خودش دست پیدا کند که این تاثیرات شامل تسکین افسردگی یا اضطراب به صورت موقتی یا القاء رضایت یا خوشحالی می باشد.

در صورتیکه دوز مصرفی فرد افزایش پیدا نکند، این امکان وجود دارد که علائم ترک این مواد در فرد بروز پیدا کند.

دو مورد از رایج ترین موارد مربوط به وابستگی شیمیایی عبارت از الکلیسم و اعتیاد به داروهای غیر مخدری مربوط به سیستم عصبی مرکزی می باشند.

این داروها شامل باربیتوریک (barbiturates) های دارای تاثیر کوتاه مدت و میان مدت، همانند سکو باربیتال، پنتو باربیتال و آما باربیتال (secobarbital, pentobarbital and amabarbital)، مسکن هایی همانند کلوردیازپوکساید، دیازپام، مپروبامیت و متاکولون (chlordiazepoxide, diazepam, meprobamate and methaqualone) و آمفتامین هایی همانند مت آمفتامین و دکسترو آمفتامین (methamphetamine and dextroamphetamine) می باشند.

مشخصات وابستگی به این مواد شامل تمایل یا نیاز شدید به ادامه مصرف این مواد، تمایل دوره ای به افزایش دوز مصرفی این مواد و وجود داشتن یک نیاز روانی و فیزیکی به تاثیرات این مواد برای حفظ هموستاسیز (homeostsis، توازن فیزیکی) می باشد.

افرادی که به یک نوع ماده مخدر وابستگی پیدا می کنند، ممکن است انواع دیگری از داروهای روان گردان را هم مصرف کنند تا این مواد بر روی احساسات و درک آنها تاثیرگذار باشد.

وابستگی شیمیایی
وابستگی شیمیایی
افرادی که مواد مختلفی را مصرف می کنند، ممکن است به صورت متناوب از باربیتوریک ها (مواد آرامش دهنده) و آمفتامین ها (مواد افزایش دهنده خوشحالی) استفاده کنند.

زیاده روی در مصرف هر دو مورد باربیتوریک ها و الکل می تواند منجر به ایجاد یک مستی (مسمومیت) شود که علائم مشابهی با مهارت های روانی یا روانی – حرکتی معیوب دارد.

مصرف همزمان باربیتویک ها و الکل منجر به افزایش تاثیر هر دو آنها می شود؛ به همین دلیل تاثیر مصرف دو مواد به طور همزمان، قوی تر از جمع تاثیر مصرف آنها به صورت مجزا می باشد.

ترک ناگهانی مواد مخدر می تواند منجر به بروز علائم مرتبط با روان آشفتگی الکلی شود که شامل تکانش سریع، افزایش فشار خون، عرق ریزی مکرر، هذیان گویی پارانویایی و توهمات می باشند.

درمان وابستگی شیمیایی (که به عنوان سم زدایی شناخته می شود) فقط باید با نظارت یک ناظر بالینی صورت بگیرد؛ معمولا سم زدایی در بیمارستان انجام می شود.

برنامه های سم زدایی می توانند محدود به برنامه های درمان روان شناختی یا گسترده تر از آن باشند و معمولا هر دو مورد متخصصان بالینی و روان شناختی در این پروسه مشارکت می کنند.

روان درمانی فردی و گروهی نقش مهمی در کمک به درمانجو برای تحمل کردن علائم فیزیکی ترک و فشارهایی را دارد که فرد باید برای ترک اعتیاد خودش تحمل کند.

منبع :کانون مشاوران ایران-وابستگی شیمیایی