اندیشیدن درباره افسوس ها مانند نگاه کردن در آیینه عقب ماشین، هنگام رانندگی است . در واقع برای راندن بهتر رو به جلو ،آیینه عقب را نگاه می کنیم ، نه به منظور دیدن پشت سر خود ،افسوس نیز این گونه کار می کند. افسوس برای حرکت ما به جلو می تواند مفید باشد. جانت لاندمن

افسوس میل یا هدفی است که فرد زمانی در گذشته زندگی خود داشته و ناکام مانده یا به آن نرسیده است. تجربه افسوس در زندگی هر فرد امری عادی است ، معمولا افسوس در سالهای دبیرستان و دانشگاهی آغاز می شود.زیرا فرد در این سالها نیاز دارد که بر فرصتهای شغلی و حرفه ای تمرکز کند و دوره های دانشگاهی که می گذراند ممکن است جذاب باشند اما کارایی لازم برای کسب درآمد و فرصت شغلی را نداشته باشند.و این امر می تواند ناراحت کننده باشد.

افسوس خوردن اساس انسان است. ما قادر هستیم واقعیت را با احتمال مقایسه کنیم یعنی ما در خطر افسوس خوردن هستیم.به دور از غیر عقلانی بودن ویا اتلاف وقت ،افسوس قدرت دگرگون سازی دارد که به ما کمک می کند یاد بگیریم و به راه های مثبت تغییر جهت دهیم

تحقیقات روی” خودهای ممکن” 1986 مارکوس و نوریوس برای مثال ، نشان داده اند که خود پنداره فرد به طور گسترده ای توسط احساسی که در باره گذشته اش دارد و پیشگویی که در باره آینده می کند تعیین می شود. خودهای ممکن ابعاد بسیاری از زندگی را پوشش می دهد از جمله سلامت و ارتباطات ، بنابراین می تواند پلی باشد برای فاصله بین افسوس گذشته ، خود موجود و بهترین خود ممکن .

افسوس از گذشته
افسوس از گذشته

چگونه افسوس در روانشناسی مثبت نگر جای می گیرد ؟
تحقیقات بسیاری در این زمینه موجود است از جمله کار ریف 1991 که نشان می دهد بهزیستی ذهنی افزایش می یابد با پیشرفت فرد به سوی اهداف معنی دار و چالش انگیز در حال ، که با بهترین خود ممکن فرد در آینده هبسته می باشد.این امر هم چنین نشان می دهد که اهداف دست یافته و دست نیافته افراد کلید های پیش بینی نشخوار ذهنی هستند.چیزی که شاخص روانشناسی تطبیقی است.

افسوس دارای میزانی انرژی است که می تواند هم در راه مثبت و هم درراه منفی صرف شود، که در بهزیستی شما موثر واقع خواهد شد.در واقع تحقیقات نشان داده اند که کثرت و شیوع نشخوارهای ذهنی همراه با تاسف از طریق پیگیری فعال اهداف به حداقل می رسد.(wegner et al 1987) . و بهزیستی ذهنی بیشترهنگامی اتفاق می افتد که برنامه ساختار یافته یومیه با اهداف معنی دار آینده در ارتباط باشد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-زندگی در قلمرو بدون افسوس

چرا گاهی برای بهبود شرایط خود دست به عمل نمی زنیم؟ آیا تا به حال با افرادی برخورد کردده اید که در شرایطی بسیار ناخوشایند هستند ولی برای ایحاد تغییر کاری نمی کنند؟
برای کسانی که از بیرون به ماجرا نگاه می کنند چنین رفتاری سوال برانگیز است. روانشناسی به نام سلیگمن به طور اتفاقی متوجه یک پدیده رفتاری شد که تا حدی این مسئله را توضیح می دهد.

دکتر سلیگمن و تیمش دو گروه سگ را برای تحقیق انتخاب کرده بودند. در مرحله اول، گروه اول را درون قفس هایی قرار دادند. هر از گاهی یک صدای آژیر کوتاه به صدا در می آمد و سپس به این سگ ها شوک الکتریکی وارد می شد. شوک در حدی تنظیم شده بود که دردناک باشد ولی کشنده نباشد. این سگ ها پس از مدتی شرطی شدند به طوری که می دانستند پس از صدای آژیر، شوک در راه است. در بارهای اول آنها سعی می کردند با کوبیدن به در و دیوار قفس از شوک فرار کنند. ولی پس از چند با تلاش متوجه می شدند که راه فراری نیست و دیگر دست از تلاش می کشیدند.

در مرحله دوم، هر دو گروه از سگ ها (چه انها که شرطی شده بودند و چه گروه دوم) را درون قفس هایی قرار دادند که حاوی دو قسمت بود. بدین صورت، زمانی که شوک وارد می شد این سگ ها به راحتی ممی تانستند از قسمتی به قسمت دیگر قفس بپرند و از شوک فرار کنند. سگ های گروه دوم (که شرطی نشده بودن) دقیقا همین کار را می کردند وب ا شنیدن صدای آژیر به قسمت دیگر قفس می پریدند. ولی قسمت عجیب آن بود که سگ های گروه اول (که در مرحله قبل شوک را حس کرده بودند) هیچ تلاشی برای رهایی خود نمی کردند؛ فقط سر جای خود می نشستند و زوزه می کشیدند. دلیل این بود که چون تلاش هایشان در بار اول بی فایده بود، به اشتباه فکر می کردند این بار هم تلاش کردن فایده ندارد.

این پدیده در روانشناسی به «ناتوانی فراگرفته شده» معروف است. گاهی اوقات افراد پس از چندین بار تلاش و نتیجه نگرفتن، به اشتباه فکر می کنند توانایی تغییر شرایط را ندارند و این احساس ناتوانی تبدیل می شود به بی عملی.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-ناتوانی یاد داده شده

این عقیده و باور در بسیاری از فرهنگ ها وجود دارد که فرآیند تنفس ، ماهیت و گوهر وجود می باشد. تنفس عبارت از یک فرآیند منظم از انقباض و انبساط می باشد، و همچنین یکی از مثال های قطبیت پایدار است که در طبیعت مشاهده می شود و همانند شب و روز، بیداری و خواب، رشد فصلی و دهه ای و در نهایت مرگ و زندگی می باشد.

بر خلاق بقیه عملکردهای بدن، تنفس به راحتی برای ارتباط بین سیستم ها استفاده می شود، که یک ابزار بسیار مناسبی برای کمک کردن و تسهیل گر تغییرات مثبت می باشد. این تنها عملکرد بدن است که ما هم به صورت ارادی و هم غیر ارادی آن را انجام می دهیم. ما می توانیم به صورت تعمدی از تنفس استفاده کنیم تا بر عوامل غیر ارادی (به طور مناسب با سیستم عصبی) تاثیر بگذاریم که این امر منجر به منظم شدن فشار خون، ضربان قلب، جریان خون، گوارش و بسیاری دیگر از عملکردهای بدن خواهد شد. تمرین تنفس می تواند به صورت پل و نقطه اتصالی بین عملکرد های بدن باشد که ما در حالت عمومی به صورت خود آگاه بر آن کنترل نداریم.

طی دوره ای که ما تحت فشار های احساسی و عاطفی هستیم، دستگاه عصبی سمپاتیک ما منجر به تحریک و تاثیر بر تعداد واکنش های فیزیکی ما می شود. در این حالت ضربان قلب ما افزایش می یابد، عرق می کنیم، عضلات ما سفت می شوند و تنفس ما سریع و کوتاه می شود. اگر چنین فرآیندی در مدت زمان طولانی وجود داشته باشد، دستگاه عصبی سمپاتیک ما، در حد بالایی تحریک می شود و این عمر منجر به ایجاد عدم تعادل گردیده که می تواند بر سلامتی ما تاثیر گذاشته و منجر به التهاب بالا، فشار خون بالا و درد عضلانی ما در چندین ناحیه از بدن شود.

تنفس عمیق

کاهش هوشیارانه ضربان قلب، کاهش تعریق و آرمش عضلانی سخت تر از تنفس ارام و عمیق است. تنفس می تواند به منظور تاثیر مستقیم بر تغییرات استرس زایی که منجر به تحریک مستقیم دستگاه عصبی پارا سمپاتیک می شود تاثیر گذار باشد و این امر منجر به آرامش و معکوس شدن تغییرات مربوط به تحریک دستگاه عصبی سمپاتیک ما می شود. می توان مشاهده کرد زمانی که ما در استرس هستیم تنفس عمیق و یا آه می کشیم، چگونه بدن ما این کار را به صورت طبیعی انجام می دهد.

فرآیند تنفس قابل آموزش است
آموزش تنفس می تواند برای تاثیرات مثبت و منفی روی سلامتی اموزش داده شود. استرس مزمن می تواند منجر به ایجاد محدودیت در بافت ارتباطی و ماهیچه ای در قفسه سینه شود، که این امر در نتیجه کاهش دامنه جنبش قفسه سینه ایجاد می شود. به دلیل تنفس کم عمق تر و سریع تر، قفسه سینه نمی تواند مثل حالتی که تنفس عمیق و آهسته تر صورت می گرفت، باز شود و موارد بیشتری از ورود و خروج هوا در قسمت بالایی بافت شش به سمت سر، اتفاق می افتد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-یادگیری تنفس عمیق

آیا خواب بهتر مانع اضافه وزن می شود؟ آیا کم خوابی می تواند باعث شود که شما چاق تر شوید؟

این سناریو رو در نظر بگیرید: اگر شما هنگامی که در محل کارتان هستید احساس خواب آلودگی می کنید ممکن است وسوسه شوید که یک فنجان قهوه بنوشید (و یا چندین فنجان) و یا یک دونات تا بتوانید برای انجام کارهایتان انرژی بگیرید. بعد از اینکه کارتان تمام شد ممکن است از رفتن به باشگاه صرف نظر کنید و بعد از آن به خانه برسید و زمانی برای آشپزی ندارید و به حدی احساس تنش می کنید که قادر به خوابیدن نیستید.

این یک چرخۀ ناسالم است است و نهایتا این محرومیت از خواب باعث آسیب رساندن به سلامتی جسمی شما می شود.

به گفتۀ سوسن ظفر لطفی مدیر موسسه خواب و سلامتی در دانشگاه پزشکی نیوجرسی “زمانی که شما کمبود خواب دارید دچار کمبود انرژی نیز می شوید و به صورت اتوماتیک وار به سمت غذاهایی که سر یع آماده می شوند می روید مثل غذاهای سرخ کردنی و چیپس ها”.

نتیجه فوری ناشی از کم خوابی چه خواهد بود؟ شماید شما قادر باشید که با کم خوابی مبارزه کنید. اما نتیجه نهایی چیست؟ خوردن غذاهای ناسالمم و مضر و هم چنین کمبود تحرک از عواقب کم خوابی است که باعث می شود شما در معرض خطر چاقی قرار بگیرید.

خواب و افزایش وزن

به گفته دکتر ظفر لطفی «کمبود خواب مثل بدهی کارت اعتباری است». «اگر بدهی های کارت اعتباری شما به صورت مداوم بر روی هم انباشته شود. نرخ بالایی از سود را خواهید پرداخت یا اینکه حساب شما تا زمانی که تمام بدهی هایتان را بپردازید بسته خواهد شد. اگر کمبود خواب شما برای مدتی طولانی ادامه داشته باشد بدن شما به مشکل خواهد خورد.»

کمبود خواب داشتن در ایالات متحده آمریکا بسیار معمول است و حتی برخی افراد با افتخار درباره آن صحبت می کنند. مارک ماوالد مدیر مرکز اختلالات خواب منطقه ی مینی سوتا در این باره می گوید: «ما به بیدار ماندن تا دیر وقت افتخار می کنیم اما شب بیداری و زود بیدار شدن در صبح هزینه هایی برای ما به بار خواهد آورد.»

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-خواب و افزایش وزن

مغز ما شبیه یک پردازشگر کامپیوتر است: مغز توانایی پردازش و منابع ذهنی محدودی دارد. هر فعالیت ذهنی (و یا وضعیت احساسی) فشرده که میزان زیادی از توانایی ها و فضای ذهنی ما را به خود مشغول می کند، برروی توانایی ما برای تمرکز، حل مسئله، خلاقیت، یا استفاده از دیگر توانایی های شناختی تاثیر گذاشته و در نتیجه عمکرد IQ مانیز موقتا کاهش می یابد.

برای نمایش این اصل مهم، سعی کنید در حالت راه رفتن از عدد 1000، 7شماره 7شماره به پایین بشمارید، (1000، 993، 986، …). پس از اینکه اندکی به شمارش ادامه دهید، از راه رفتن باز خواهید ایستاد. اما چرا؟ مغز شما مجبور است آنقدر برای انجام این محاسبات ریاضی سخت کار کند که منابع و ظرفیت کافی برای دستور دادن به پاهای شما برای گام برداشتن باقی نمی ماند.

بیشتر فعالیت های معمول، تاثیر زیادی برروی توانایی ما برای کار کردن یا مطالعه ندارند. بیشتر ما می توانیم تکالیف خانه را هم زمان با گوش دادن به موسیقی انجام دهیم یا ممکن است هنگام غذا خوردن کاملا غرق در مطالعه شویم.

با این حال، برخی از عادت های روان شناختی، آنقدر منابع ذهنی ما را صرف خود می کنند که می توانند موجب کاهش ظرفیت های شناختی مغز ما شوند. تعداد اندکی از مردم از تاثیرات بسیار قابل توجه این عادت های روانی آگاه هستند، بنابراین شانس کمی برای خلاصی از آنها دارند، و این موضوع می تواند به شکلی جدی توانایی فرد را در به کار گیری تمام ظرفیت های ذهنی خود برای انجام کارها تحت تاثیر قرار می دهد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-پنج عادت روانی که توانایی تفکر شما را محدود می کنند

مبحثی باموضوع درمان های غیر دارویی

بیماری که دچار درد مزمن است می خواهد هرچه سریعتر از درد خلاصی یابد. گفتن آن راحت است اما در عمل بسیار سخت است. کنترل درد امری پیچیده است و راه حلی ساده و قطعی برای آن وجود ندارد. حتی راه های درمانی مانند عمل جراحی ممکن است نتوانند موجب بهبود بیمار شوند، و چه بسا موجب بدتر شدن وضعیت بیمار، و یا حتی تشدید درد او شوند (به عنوان مثال دردهای قسمت پایین کمر). درمان های دارویی غیر مخدر نیز ممکن است فاقد اثر گذاری مطلوب و رضایت بخش برای تسکین درد باشند. درد مزمن موجب درد هیجانی می شود که خود به گونه ای آزار دهنده می تواند موجب تشدید حساسیت بیمار نسبت به درد جسمی شود. درد مزمن می تواند بیمار را از جنبه های جسمی، روحی، اجتماعی، و کارکرد های شغلی تضعیف کند. بر اساس برآورد اداره ی پیشگیری از بیماری های موسسه ی ملی سلامت (NIH) در گزارش سال 2014 خود، درد های مزمن یک سوم جمعیت، برابر با 100 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار داده است. این موضوع هزینه های سنگینی مانند از دست دادن شغل و هزینه های درمانی را در بردارد. هزینه های مالی این مسئله طبق محاسبات NIH رقمی بین 560 تا 630 میلیارد دلار در سال برآورد شده است.

استفاده از داروهای مخدر می تواند در کوتاه مدت موجب کاهش درد شود، اما استفاده از این داروها در دراز مدت می تواند خود مشکل ساز شود. برای مثال، دارو های مخدر خود عاملی برای ایجاد درد های مزمن هستند، خطر روی آوردن به سوء مصرف مواد مخدر را تشدید می کنند، و می توانند موجب تشدید افسردگی شوند. به علاوه استفاده از دارو های مخدر، به تنهایی یا همراه با دیگر داروها (با تجویز پزشک و یا به صورت غیر قانونی)، و یا استفاده نادرست توسط بیمارانی که علاوه بر درد های مزمن دچار مشکلات دیگری مانند وقفه تنفسی در خواب هستند، می تواند موجب بروز گستره وسیعی از عوارض جانبی از پایین آمدن سطح هوشیاری تا ناتوانی در تنفس گرفته تا آسیب دیدن کبد و یا حتی مرگ شوند.

بنابراین، راهبرد های جایگزین برای مدیریت درد ایجاد شده اند. این راهبرد ها شامل راهکارهایی درمانی با تکیه بر فاکتورهای روانی هستند، روان درمانی (مانند به کار بردن رفتار درمانی شناختی برای مقابله با تشویش افکار، ذهن اگاهی برای تغییر چارچوب و نگرش به درد، تعهد و پذیرش درمانی برای افزایش انعطاف پذیری روانی)، مدیتیشن، یوگا، رایحه درمانی، و طب سوزنی از جمله ی این راهبردهای درمانی هستند.این روش های درمانی به عنوان مکملی برای درمان های متعارف دارویی از جایگاه ویژه ای برخودار هستند. تاثیر محدود تا متوسط این درمان ها با مطالعات فراتحلیل انجام شده در این زمینه به اثبات رسیده است.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-تغذیه روانی: روشی جدید برای درمان درد های مزمن

افرادی که عمدا خود را گرسنه نگه می‌دارند از یک اختلال در تغذیه به نام بی اشتهایی عصبی رنج می‌برند. این اختلال، که معمولا در نوجوانان و در سن بلوغ شروع می‌شود شامل کاهش وزن شدید پایین تر از آنچه به صورت طبیعی حداقل است. بسیاری از افراد با این اختلال بسیار لاغر هستند ولی باور دارند که دارای اضافه وزن هستند. گاهی اوقات انها باید برای جلوگیری از گرسنگی شدید در بیمارستان بستری شوند.

این افراد معمولا خود را گرسنه نگه می‌دارند حتی وقتی‌که بسیار از گرسنگی رنج می‌برند. یکی از وحشتناک‌ترین جنبه های این اختلال این است که انها همچنان فکر می‌کنند که اضافه وزن دارند حتی وقتی‌که استخوانی هستد. به دلایلی که هنوز کاملا مشخص نیست، انها از اضافه کردن وزن وحشت دارند.

غذا و وزن به وسواس تبدیل می‌شوند. برای برخی، این وسواس به صورت عادات عجیب غذاخوردن یا امتناع از خوردن غذا مقابل دیگران را ظاهر می شود. غیر معمول نیست که این افراد دستورالعمل‌های غذایی را جمع اوری و برای خانواده و دوستان وعده های غذایی لذیذ اماده کنند ولی در وعده های غذایی خودشان شرکت نمی‌کنند. انها ممکن است پایبند دستورات ورزشی سخت برای حفظ کاهش وزن باشند. از دست رفتن دوره های عادات ماهیانه در زنان با این اختلال، معمول است. مردان با این اختلال اغلب دچار ناتوانی جنسی می‌شوند.

علائم خاص بی اشتهایی
شخصی که از این اختلال رنج می‌برد معمولا با امتناع برای نگه داری وزن متناسب با ساختمان بدن، سن و قد وی می باشد مشخص می شود. سطح حداقل برای شدت این اختلال در بزرگسالان بر اساس شاخص توده بدنی فعلی (BMI) (پایین را ملاحظه کنید) یا برای کودکان و نوجوانان براساس صدکBMI است. محدوده های زیر از گروههای سازمان بهداشت جهانی برای لاغری در بزرگسالان بدست امده است. برای کودکان و نوجوانان صدک‌های BMI مربوطه باید استفاده شود.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-بی اشتهایی عصبی

باید بدانید که شادی اصیل: درست در چشمان شماست!
به نظر می رسد که در سطح جهانی، روان شناسی مثبت، به طور گریز ناپذیری در حال رشد می باشد.

از زمان شروع، روان شناسی منحصرا بر حوزه های تاریک از ماهیت انسان، اختلالات، شکست ها و بیماری های روانی تمرکز کرده بود.

درمقابل، روان شناسی مثبت تمرکز خود را به سمت جنبه های کلی تر از سلامتی و خوشحالی و وضعیت های بهتر همانند ترس و دلسوزی و غم خواری، تغییر داد.

البته، نمی توان گفت که در مورد روان شناسی مثبت نگر هیچ نکته قابل انتقادی وجود ندارد.

برای مثال، در مطالعه شادی. تلاش برای اندازه گیری شادی افراد هدف بدی نیست.

با این حال، مشکل این است که اغلب اندازه گیری ها به صورت کامل نادرست و ناآگاهانه صورت می گیرد.

در اغلب موارد از افراد سوال می شود که شما برای میزان شادی خود، چه امتیازی را از یک تا هفت می دهید.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-شادی اصیل: درست در چشمان شماست!

یک مطالعه جدید از دانشگاه اوپسالا نشان می دهد که در مقایسه با کارگران غیر شیفتی، کارگران شیفتی نیاز به زمان بیشتری برای تکمیل یک آزمون دارند، که غالبا توسط پزشکان برای غربالگری اختلال شناختی مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، کسانی که بیش از پنج سال کار شیفتی را ترک کرده بودند، آزمون را به خوبی افراد شیفتی پر کردند.

با استفاده از داده ها از حدود 7000 افراد شرکت کننده در مطالعه کوهورت سوئد، محققان دانشگاه اوپسالا و دانشگاه مالمو به دنبال بررسی این مورد بودند که آیا تاریخچه ای از کار شیفتی با عملکرد ضعیف مرتبط است. آزمونی که مورد استفاده قرار گرفت “trial making test” بوده است، که شامل دو بخش می باشد.در قسمت Aشرکت کنندگاه باید حلقه هایی با شماره های 1 تا 25 در یک ترتیب صعودی به یکدیگر وصل می کردند.در بخش B، شرکت کنندگان باید در یک ترتیب صعودی اعداد و حروف را جیاگزین کنند. نشان داده شده است زمان برای تکمیل این آزمایش با افزایش سن، افزایش می یابد.

کریستین بندیکت، استادیار در گروه علوم اعصاب در دانشگاه اوپسالا و نویسنده مسئول این مطالعه این نکته را تاکید کرده است.:”نتایج ما نشان می دهد که کار شیفتی به عملکرد ضعیف تر در آزمونی مرتبط است که غالبا برای بررسی اختلال شناختی در انسان مورد استفاده قرار می گیرد”.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-چگونه کار شیفتی بر عملکرد شناختی تاثیر می گذارد

تصور کنید که این دو نفر را برای اولین بار ملاقات می کنید، یکی به دقت به صحبت های شما گوش می دهد و قبل از اینکه به شما پاسخ بدهد مکث می کند. او متفکر و کمی جدی به نظر می رسد، ولی از صحبت کردن با شما به عنوان یک شخص لذت می برد. به روشنی با نگاه کردن به چهره ی او مشخص می شود که او دوست دارد که با شما صحبت کند و دوست دارد که بهترین کاری را که می تواند برای خوشحال کردن شما انجام دهد. شما احساس می کنید که او در واقع هر چه می گویید را به به شما بازگو می کند ولی این مسئله باعث رنجش شما نمی شود زیرا او قبلا شما هیچ وقت با شما ملاقاتی نداشته است.

نفر دومی که با او ملاقات می کنید بامزه، شوخ و پرانرژی است. به نظر می رسد که او می تواند حدس بزند که شما قبل از اینکه چیزی را بگویید می خواستید چه بگویید و برای شما داستان های شخصیش را تعریف می کند. برخی از این عکس العمل های او موفقیت آمیز است و برخی از عکس العمل های او برای دیگران خوشایند نیستند که باعث می شود فرصت های مهمی را از دست بدهد. پس از چند دقیقه، شما جذب شخص الف می شوید ولی کمی شخص ب برای شما خسته کننده است.

تحقیقات جدید برای شما توضیح می دهند که چرا شما نسبت به این دو نفر برداشت متفاوتی دارید. وقتی که صحبت از اولین برداشت می شود، بسیاری از ما کمی شک داریم. رونشناسان دانشگاه انگلیسی کلمبیا کاترین راجرز و جرمی بیسانز (2015) بین فرایند های “شناختن” و “خوش آمدن” در اولین برداشت تمایز قائل می شوند. آنها ادعا می کنند که ما برای اولین ملاقاتمان با یک نفر تصور خاصی از وی در ذهن خود داریم. برای مثال، شما ممکن از خودتان تصوری مثبت داشته باشید بنابراین در مورد ارزیابی از کسانی که نمی شناسید نیز ارزیابی مثبتی دارید. از منظری دیگر، شما ممکن است افراد را بر اساس انچه در ذهن خود در مورد یک شخصیت میانه و معمولی دارید قضاوت کنید. برخی از نشانه ها نیز در این روند تاثیر گذار است، برای مثال لباسی که پوشیده است، حالت چهره و اینکه چقدر برای شما جذابیت دارد.

راجرز و بیسانز بر کارهای روان شناس شخصیت معروف کرونباخ در حوزه دقت کلیشه ها استناد کردند. اگر شما به خوبی بدانید که یک فرد عادی و میانگین چگونه است، پس باید در شناخت شخصیت کسی که اولین بار ملاقات می کنید نیز خوب باشید. این می تواند برای گسترش زندگی اجتماعی شما کمک بزرگی باشد. همان گونه که راجرز و بیسانز اشاره کردند، فهمیدن اینکه معمولا افراد به چه چیزی علاقه مند هستند و به کار بردن این دانش شما را به سمت موفقیت بیشتری هدایت خواهد کرد (p.1106). این مسئله مانند هوش هیجانی است، که شما را قادر خواهد ساخت که به درستی شخصیت افرادی را که با آنها برخورد می کنید را بفهمید.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-اجتناب از شش اشتباه در اولین برداشت از افراد